De geneeskracht van driekleurig viooltje.
Het driekleurig viooltje (Viola tricolor) is een plant uit de viooltjesfamilie (Violaceae). De soort komt in Europa van Lapland tot aan de Middellandse Zee en in Siberië voor.
De bloemkleur is blauw-geel-wit en de bloeitijd is van ca. mei tot en met augustus. De bladeren zijn groen en ongeveer 20 cm. hoog. De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 15 cm. Verdraagt een temperatuur tot -30 gr. C. en blijft de gehele winter groen. De geadviseerde plantafstand is 30 cm. (8-11 st. per m2.)
Het bloempje heeft vijf kelkblaadjes, en een kort, nauwelijks buiten de kelk uitstekend spoortje dat gevormd wordt door het onderste en grootste kelkblad. De andere kroonblaadjes zijn twee aan twee gepaard: twee wijzen naar boven, twee zijwaarts en wat naar boven.De stijl heeft een bolvormig uiteinde met een lipje, waar het stuifmeel opgebracht wordt insecten die van andere viooltjes komen. De vijf meeldraden vormen als het ware een kokertje rondde stijl. De helmknoppen zittenonderaan de meeldraden. Twee meeldraden hebben een aanhangseltje, dat in de spoor nectar afgeeft. Insecten die op zoek zijn naar deze nectar, verlaten de bloem met stuifmeel op hun hoofd.
Naamgeving
De naam Viola komt uit het latijn en is door de Romeinen overgenomen van het Griekse ‘ion’, waarmee een welriekende plant, in het bijzonder het viooltje werd aangeduid.
Bij Homeros wordt die naam al gebruikt. De stad Athene werd ook wel Iostephanos genoemd, wat wil zeggen met viooltjes omringd.
‘Ion’ werd echter voor meerdere welriekende bloemen gebruikt: Het Maarts viooltje was bij de Grieken ‘ion porfuroun’, maar ook de Muurbloem (Cheiranthus cheiri) en de Lakooibloem (Cheiranthus incanus) werd ion genoemd.
Het is waarschijnlijk pas vanaf ongeveer 1500 dat het driekleurig viooltje medicinaal wordt toegepast.
Dodoens, die het dan heeft over ‘Pensée of ‘Dreijfuldicheyt bloemen’ geeft aan dat ze gebruikt worden bij Dauwworm of melkkorstjes .
Werking
Wordt ingezet bij huidaandoeningen zoals droge en natte eczeem, steenpuisten, acne, mee-eters, jeuk, zweren, psoriasis, tepelkloven, krentenbaard, luiereczeem, waterpokken, rode hond en mazelen.
Maar ook dauwwormen, opgezwollen klieren en zelfs zwaarmoedigheid zou door het driemaal daags met kleine slokjes drinken van een thee van het driekleurig viooltje verholpen kunnen worden.
Ook zou het een slijmoplossende werking hebben en daarom bij catarre, dit is een lichte ontsteking van de slijmvliezen in de luchtwegen, als hoestmiddel gebruikt kunnen worden.
Omdat het een goed diureticum, plasmiddel, zou zijn, wordt het voorgeschreven bij gewrichtsklachten zoals reuma, arteriosclerose en jicht en reinigt het de nieren en de blaas bij infecties van deze organen.
Bron: www.kloosterkapel.nl